Położony na granicy Alaski i Kanady, na południowo-wschodnim krańcu Alaski, White Pass i Yukon jest obecnie koleją turystyczną. Do 1982 r. była to jedna z ostatnich wąskotorowych linii kolejowych (914 mm) w Ameryce Północnej regularnie wykorzystywana w ruchu planowym. Linia łączy port Skagway na Alasce z miastem Whitehorse na terytorium Jukonu w Kanadzie – długość trasy wynosi 177 km. Linia przecina Pasmo Wybrzeża przełęczą na wysokości 879 m (White Pass, granica Alaski z Kanadą), która dochodzi przez długą 3,9% rampę podjazdową od Skagway, a następnie przecina krajobrazy lasów, gór i jezior północno-zachodniego krańca Kolumbii Brytyjskiej, zanim dotrze na terytorium Jukonu.
Ta międzynarodowa linia kolejowa, odizolowana od jakiegokolwiek innego systemu kolejowego, powstała w 1896 r. w momencie gorączki złota w Klondike na Terytorium Jukonu. Następnie przetrwała ona przez XX wiek, dostosowując się do różnych przepływów ruchu towarowego z tego odizolowanego od reszty Świata regionu: rudy, ropy naftowej.
Była pionierem konteneryzacji i jedną z nielicznych amerykańskich kolei wąskotorowych, która już w latach 50. ubiegłego wieku zamiast parowozów wykorzystywała trakcję spalinową.
